අපගමනය
දැල්වෙන හඳුන් කූරේ ඳුම ඉහලට ඇදී යන්නේ, වතුරට දැමු මදක් විශාල කොන්ඩිස් කැටයක් බිකරයේ පතුලේ ගැටෙන තුරු සටහන් කරන අලංකාර රටාව මෙන් රටාවක් ප්‍රතිවිරුද්ධ දිශාවට සටසන් කරමිනි. පෙර දින රාත්‍රියේ මහ වර්ෂාවෙන් පසුව ජලවාෂ්ප වලින් සංතෘප්ත වී ඇති වායු ගෝලය ඔවූන් කතා කරන විට මුවින් පිටවන ප්‍රස්වාශ වාතයේ ජල වාෂ්පද ඝනීභවනය කර දුම් ගුලි සේ අවකාශයට මුදා හරී. ත්‍රී වීලරයේ හැඩලයේ කෙලවර රඳවා තිබෙන හඳුන්කුරු දෙකෙන් බිමට හැලෙන අළු, කළු පැහැති රබර් පාපිස්නාවට පතිත වේ. දැල්වී අවසන් වීමට මත්තෙන් රුෂාන්ත ඒවා ගලවා ත්‍රී විලරයේ ඉදිරිපස රෝදය ආසන්නයේ ඇති කහ පාට ඉරෙන් එහා ඇති පාරට විසිකරයි. තිස්ස අය්යා ඒ ආසන්නයේ නතර කර ඇති තම කොළ පාට ත්‍රී විලරයේ වින්ඩ්ස්ක්රිනයට හේත්තු වී සිටින්නේ මේ සීතලෙන් ගැලවීමට උණුසුම් හිරු රැස් වැටෙන්නේ කොයි මොහොතේදැයි බලා සිටින්නාක් මෙනි. ඔහුගේ දුඹුරු පැහැති කබායේ අත් වල කෙලවරින් එලියට එන ඔහුගේම අත් දෙක කලිසම් සාක්කුවේ සඟවාගෙන සිටින්නේ හමුදාවෙන් එල්ල වන මල්ටි බැරල් ප්‍රහාර වලින් ආරක්ෂා වීමට බංකර් තුල සැඟවෙන කොටි පැටවුන් සිහි ගන්වමිනි.
"තිස්ස අය්යා සිගරට් පාරක් ගහමුද?" යයි අසන්නේ රුෂාන්ත R අකුර තෙක් උරා අවසන් වූ ගෝල්ඩ් ලීෆ් එක තිස්ස අය්යා වෙත දිගු කරමිනි.
"නෑ උඹ බීපන් මගේ ළඟ තියෙනවා '
තිස්ස අය්යා කබායේ සාක්කුවෙන් එලියට ගන්නා රතු පැහැති ගෝල්ඩ් ලිෆ් පැකට්ටුවෙන් සිගරට්ටුවක් ගෙන දල්වා ගනී.
"තව විනාඩි දහයෙන් 79 ඉන්ටර්සිටිය එනවා, ඕකෙන් තමයි අම්මට හිකෙ...ඩ මොනින් හයර් එක සෙට් වෙන්නේ' "බුදු සරණයි" කියා ඉදිරිපස වීදුරුවේ අලවා ඇති ස්ටිකරය කළු පැහැති රෙදි කැබැල්ලකින් පිසදාන රුෂාන්ත කියයි. රෙදි කැබැල්ල පසුපස ආසනයට පිටුපස ඉහල විශාල බෆල් දෙක අතර ඇති අවකාශයට ද සිගරට් කොටය පාරට ද විසිකරයි.
"තාම 6.50 යි, හතයි කාල වෙනවා 79 එනකොට" කබායෙන් වැසී ඇති ඔරලෝසුව අනෙක් අතෙන් මතු කර ගෙන තිස්ස අය්යා තවත් දුම් වළල්ලක් ඉහලට මුදා හරි.
ත්‍රී වීලර් දහයක් පමණ නවතා තැබීමට, කාපට් දමා කහ පැහැති ඉරකින් වෙන් කර ඇති ඉඩෙහි දැනට සිටින්නේ මොහුන් දෙදෙනා පමණි. ඊට මීටර් විසි පහක් පමණ ඈතින්, ඔවුන් සිටින පැත්තේ බස් නැවතුම් පොළය, ප්‍රති විරුද්ධ පැත්තේ බස් නැවතුම ඔහුන්ට එක එල්ලේ ඉදිරියෙන් වෙයි. මේවා මනංකල්පිත බස් නැවතුම් පොලවල්ය, කිසිදු ආවරණයක් හෝ නාමපුවරුවක් හෝ එහි නොමැත එහෙත් සියලු දෙනා ඒ බස් නැවතුම් පොළවල් බව දනිති.
සෙනසුරාදා උදෑසන බැවින් අද සුදු ඇඳ ගත් ළමයින් දක්නට නොමැත, එහෙත් ටියුෂන් පන්ති වලට යාමට පැමිණෙන සිසුන් එකා දෙන්නා බැගින් බස් නැවතුම වෙත සේන්දු වෙති. ටික වෙලාවකට පෙර බස් නැවතුමට පියා මෝටර් සයිකලයකින් ගෙනත් අරලවූ තරුණිය බස් රථ කිහිපයන් නතර කලද ඉන් එකකට වත් ගොඩ නොවූවාය. තවත් ටික වෙලාවකින් ඔලුවේ ජෙල් තට්ටුවක් උලාගෙන කොණ්ඩය කුරු, කුරු සේ සකසාගෙන පැමිණි, තරුණයෙකු සමග ඇය පොත් මිටියද තුරුළු කරගෙන බස් රථයකට ගොඩ වුවාය.
"අරක මරු කඳ නේද? " කියා රුෂාන්ත අසන්නේ ත්‍රී වීලර් නැවතුම් පොළ දෙසට ඈතින් පැමිණෙන තවත් තරුණියක් ඔලුව හරවා පෙන්වමිණි.ඔවුන් දෙදෙනා නෙත ගැටුණු සැණින් ඇය බිම බලා ගත්තාය. තවත් ලංවන විට ඇයගේ පිරුණු ලැම දෙස බලා සිටි රුෂාන්ත ඇය ඔවුන් දෙදෙනා පසු කර යත්ම ඇයගේ තට්ටමට හිර වූ සායෙන් මතුවී පෙනෙන පෑන්ටියේ වාටිය නොපෙනී යන තුරු බලා සිටියේය. ඇය බස් නැවතුමට සමීප වනවාත් සමගම කොළඹින් රාත්‍රියේ පිටත් වූ සුකෝපභෝගී බස් රථය එයට සේන්දු විය.
බසයෙන් බැස ගත් තරුණ යුවලක් රුෂාන්ත දෙසට පැමිණ,
" මල්ලි හෙවනකුඹුරට කීයක් ගන්නවද?" දැයි ඇසුවේ කඩවසම් තරුණයාය. කාන්තාව අත, අත් බෑගයට අමතරව තවත් මල්ලක් විය,ඇය ද එක එල්ලේ රුෂාන්ත දෙස බලා හිදී. නාඳුරන කාන්තාවක් එක එල්ලේ දෑස දෙස බැලු විට පිරිමින් කොපමණ අපහසු තාවයට පත්වන්නේද?
"හත්සියක් ගන්නවා නෝනා" යයි පිළිතුරු දුන්නේ කාන්තාවටය.
නැවතත් ඔහු ත්‍රී රෝද රථ ගාලට පැමිණෙන විට උදේ නමයට ආසන්නය, පෙරදින රාත්‍රී සේවයේ යෙදී සිටි පිරිස දැන් සේවයට වාර්තා කොට සිටී. කහ ඉරෙන් වෙන් කර තිබු කොටස පිරෙන්නට ත්‍රි වීල් හයක් නවතා තිබේ. රුෂාන්ත ද කෙලවරකින් තම රථය නවතා "ශ්‍රී FM" චැනයල සුසර කර කණ පැලෙන්නට තරම් රේඩියෝවේ හඬ වැඩි කර එළියට බැස්සේය.
"රුෂාන්ත අන්න උඹේ කෑල්ල කැම්පස් තේරිලා" එහි සිටි එකෙක් කීය.
"කොයි කෑල්ල ද? බං"
"උඹලගේ පන්තියේ හිටිය නාලිකා බන්"
" ආ ඒකද? හොඳ වෙලාවට ඕක මෙච්චර කල් නොතිබ්බේ, නැත්තන් මේ ඔක්කොම අත ඇරලා මටත් වෙන්නේ සතිය ගානේ කැම්පස් යන්න තමයි "
"අන්න මංජු උඹව හොයනවා "තව එකෙක් තම ත්‍රී වීලරයේ වේගය අඩු කර ඔහුට කියා යන්නට ගියේය.
කඩ විදියේ මැද හරියට වන්නට මන්ජුගේ තේ කඩය පිහිටා තිබේ. එය තේ කඩයක් ලෙස පෙනුනද තේ කඩයක්ම නොවේ, තැබෑරුමකි. ඉදිරි පස "මංජු ශ්‍රී හොටෙල්" කියා මොබිටෙල් සමාගමෙන් දුන් මහේල ජයවර්ධනගේ රුපය සහිත විශාල ප්‍රදර්ශන පුවරුවකි. එහි පහළම තද නිල් පැහැති තීරුවේ අංක 42/3, නුවරඑළිය පාර , කැප්පෙටිපොල කියා සඳහන්ව ඇත. ඉදිරිපස විශාල විදුරු දොරවල් දෙකෙන් ඇතුළු වූ පසු මේස හතරක්ද, බිතර රොටි, පැටිස්, රෝල්ස් ආදී කෑම වර්ග පිරිණු විදුරු අල්මරියක්ද එක් කෙළවරක අයකැමි මේසයද වේ. මංජු නිතරම සිටින්නේ මේ මේසය සමග ඇති පුටුවේය. කිසිවක් නොදන්නා නගරයට එළවලු රැගෙන එන ගොවීන් තේ එකක් බොන්නට මන්ජුගේ කඩයට පැමිණෙති. සියල්ල දන්නා එදිනෙදා පරිභෝගිකයන් "මංජු සියක හෝ එකසිය පනහක" කියා අදාල මුදල ගෙවා වැසිකිලියට යන ආකාරයට පිටුපස දොරින් එලියට යති. දොර විවෘත වන්නේ අක්කර ගණනක් පැතිරී ඇති ටර්පන්ටයින් කැලැවටය. දොර ආසන්නයේ පිටත කුඩා මේසයක් වේ, එතන සිටින්නේ මන්ජුගේ කඩේ ගෝලයා ය, ඔහු ඩිංගි පාලය. ඩිංගි පාල ගනුදෙනු කරුවන් වෙත ඔහුන් ගෙවූ මුදලට සරිලන ප්‍රමාණයට වීදුරුවට ගල් අරක්කු පෙරා දෙයි. එක හුස්මට වීදුරුව කටේ හලා ගන්නා පිරිස බොහෝය, කලාතුරකින් කෙනෙක් එය දෙපාරකට හෝ තුන් පාරකට කටේ හලා ගනී. බොහොමයක් දෙනා ටර්පන්ටයින් කැලේ මැදින් ඇති අඩිපාර දිගේ ගොස් තවත් කඩ කිහිපයකට එහායින් විදියට පැමිණෙති.
රුෂාන්ත මන්ජුගේ කඩය ඉදිරිපිට ත්‍රී විලරය නතර කර රේඩියෝවේ හඬ අඩු කරනවාත් සමගම මංජු ඒ අසළට ලං විය.ඔහු කිසිවක් නොකියාම සල්ලි මිටියක් රුෂාන්ත ඇත තැබීය.
"මංජු අය්යා කීයක්ද?"
"විස්සක්"
වෙළඳ පොළ හැසිරීම පිලිබඳ මන්ජුගේ දැනුම කළමනාකරණ උපාධිධාරියෙකුගේ දැනුමට වඩා වැඩිය, කැප්පෙටිපොල ලියාපදිංචි තැබෑරුමක් තිබේ, එහෙත් එහි ගල් අරක්කු නැත. මොනා බිව්වත් බොන මිනිහාට ගල් අරක්කු තරම් විස්කි බ්‍රන්ඩිත් හරියන්නේ නැත. එබැවින් මංජු ඉල්ලුමට-සැපයුම වෙළඳ පොළ න්‍යාය හොඳින් ප්‍රගුණකර නුවරඑළියෙන් ගෙනෙන ගල් අරක්කු සිල්ලරට විකිණීමේ ව්‍යාපාරය කරගෙන යන්නේ කලක සිටය. රුෂාන්තට දිනපතා නුවරඑළියට හයර් එකක් වදින්නේද මේ නිසාය.
අලුත්ම Nike ටී සර්ට් එකක්ද කළු පැහැති ඩෙනිම් කලිසමක්ද, සුදු පැහැති සපත්තු දෙකකින්ද සැරසී සුවඳ විලවුන් තවරාගෙන දහවල් එකට පමණ නැවතක් රුෂාන්ත තම දඬු මොණරය ද රැගෙන ත්‍රී වීල් පාර්ක් එකට වාර්තා කරයි. ඔහු රථයෙන් බසිනවාත් සමගම ඔහුගේ සගයෙක්
" ආ මෙන්න මු බඩුව බලන්න යන්න කුමාරයා වගේ ඇවිල්ලා ඉන්නේ" යැයි, කියන විට තවත් අයෙක්
"ඔව් අද සෙනසුරාදනේ" කීය.
ටික වෙලාවකින් ත්‍රී රෝද රථයේ දෙපස ආවරණ තිර රෙදි දෙක පහලට දමා සාරාණන්ද පිරිවන දෙසට ඉගිල්ලෙන්නට විය. මග දිගට ටියුෂන් පන්ති හමාර වී යන සහ ආරම්භ වීමට ඇති පන්ති වලට යන තරුණ තරුණියන් ඒ මේ අත උසුළු විසුළු කරමින් ගමන් කරති. තරුණියන්ගේ කණ්ඩායම්, තරුණයින්ගේ කණ්ඩායම්, මිශ්‍ර කණ්ඩායම් මෙන්ම ජෝඩු වලින්ද අඩුවක් නැත. පිරිවෙන ආසන්නයට වන්නට පාර අයිනේ නවතා ඇති වාහන පෝලිමකි, කුඩා ළමුන් පන්ති වලට ඇරලවන්නට මෙන්ම ඔහුන් නිවෙස්වලට කැඳවාගෙන යාමට පැමිණි දෙමාපියන් රථවලට වී පුවත් පත් කියමින් හෝ නිදාගෙන කාලය මරති . මේ අතර තම පෙම්වතා සමග මෝටර් සයිකලයක හෝ ත්‍රී වීලයක නැගී ක්ෂණයකින් අතුරුදහන් වන තරුණියෝද වෙති.
රුෂාන්ත රථයේ වේගය අඩු කර පිරිවෙනේ ගේට්ටුව පසු කරගෙන යනවිට ඊට ඉදිරියෙන් තම මිතුරියන් සමග සිනා සිසී ගමන් කරන තරුණියන් කණ්ඩායමකි. ඔවුන් එකිනෙකා පසු පස හොරෙන් බලා එහි කෙලවරින් පාර පැත්තෙන් ගමන් කරන තරුණියට යමක් පවසයි, ඇය කාංචනා ය. මිතුරියන් සාමාන්‍ය වේගයෙන් ඉදිරියට ගමන් කර සෙනග අතරේ සැඟවී යන අතර ඇය වේගය අඩු කර ඔවුන්ගෙන් වෙන්වේ. ත්‍රි රෝද රථය ලංවූ විට ඇය එයට ගොඩ වුවාය.
"අද නුවරඑළියේ යන්න බෑ අය්යේ ටිකක් කලින් ගෙදර යන්න ඕනි"
ඔහු කිසිවක් නොකියාම ත්‍රි රෝද රථය හරවා නැවත කැප්පෙටිපොල දෙසට ගමන් ආරම්භ කරයි.
"ඇයි නංගි මොකක් හරි අවුලක්ද?" ඔහු පසු පස හැරි අසයි. ඇය තරමක් තැති ගත් ආකාරයකි.
"මම පස්සේ කියන්නම් "
ටික දුරක් ප්‍රධාන මාර්ගය දිගේ ධාවනය වූ රථය ඉන් අතුරු පාරකට හැරවීය. මද වෙලාවකින් එය ටර්පන්ටයින් කැළෑව මැදින් ඇති කුඩා පාරේ ගමන් කරන්නට විය, අඩි සියගණනක් උස ගස් වලින් අහස සම්පුර්ණයෙන්ම වැසී ඇත. පෙනෙන තෙක් මානයේ ඇත්තේ ගස් පමණි, කලාතුරකින් බිම වැවී ඇති පඳුරක් හැරෙන්නට බිම ටර්පන්ටයින් කොළවලින් වැසි ඇත. කුඩා පාරෙන් ඉවතට ගත් රථය විශාල ගසක් යට නතර විය. රුෂාන්ත එලියට බැස්සේය. නමුත් ඇය සෙළවෙන පාටක් නැත, ඔහුද පිටුපස අසුනට ගොඩවිය.
"අපි නුවරඑළියේ ඉන්නවා බාප්පා දැකල තියෙනවා අය්යේ "
"ඔයා ඔවා ගණන් ගන්න එපා, බාප්පා අපිට මොනා කරන්නද?'
"ඔයානං කියයි, මටනේ ඔක්කොම ප්‍රශ්න"
"බය වෙන්න එපා ඔයාට ගෙදර යන්න බැරි නං,මාත් එක්ක යං "
"මාත් කැමතියි ඔයත් එක්ක යන්න එත් අපිට කසාද බදින්න බෑනේ මගේ වයස මදිනේ, බාප්පා කියන්නේ ඔයාව පොලිසියට අල්ලලා දෙනවා කියල"
"ඒක මම බලා ගන්නං, ඔයා බය බය නැතුව ඉන්නකෝ" කියමින් ඇයගේ බඳ වටා එක ඇතක් යවා අනෙක් අතින් ඇයගේ නළලට වැටි ඇති කෙස් වැටිය මෑත් කොට ඔලුව අත ගාමින් නළල සිප ගත්තේය. ඇය ඔහුගේ බොකුටු හිසකෙස් අතරින් ඇගිලි යවා පිරි මදින්නට විය, ඔහු සෙමෙන් ඇයගේ කම්මුල්ද සිනිදු තොල්පෙතිද සිපගන්නා විට, ඇය දෑස පියාගෙන එය විඳ ගන්නා අයුරු රුෂාන්ත විටෙන් විට හොරෙන් ඇස් ඇර බැලුවේය. ඔහු ඇයගේ බ්ලව්සයේ ඉහලින්ම ඇති බොත්තම ගලවන්නට උත්සහ දරන අතර තුර ඇය ඊට පහලින් ඇති සියලු බොත්තම් දෑස පියාගෙනම ගලවා දැමුවාය. ඔහු තන පටයේ පිටුපස ගාන්චුව සීරුවෙන් ගලවා එය ඉහලට කර, නිරාවරණය වූ පියයුරු මත හිස හොවා ගත්තේය, ඔහුගේ ඇඟිලි ඇයගේ සිරුරේ වඩාත් සංවේදී තැන් සොයා යන්නට විය. ටික වෙලාවකින් අසන්නට ලැබුනේ වළවල් වලට ත්‍රී රෝද රථය වැටෙන විට සර්පිල දුණු වලින් නිකුත් වන කිරි කිරි හඬය.
සවස පහ පසු වී විනාඩි විස්සක් පමණ වන විට රුෂාන්ත නැවතත් ත්‍රී රෝද රථ ගාලට පැමිණ සිටී. ඔහු නොඉවසිල්ලෙන් සිටින්නේ කවුරුන් හෝ පැමිණෙන තුරුය. ටික වෙලාවකින් අළු පැහැති ත්‍රි රෝද රථයකින් පැමිණෙන්නේ රුෂාන්තගේ අති ජාත මිතුරාය, ඔහු ජයන්තය.
"මචං කාංචනාගේ බාප්පා කාරයා ගේම ඉල්ලනවා බං" රුෂාන්ත කිවේය.
"හරි අපි බලමුකෝ, ඌ උඹට මොකුත් කිව්වද?"
"නෑ"
විදුලි වේගයෙන් පොලිස් ජීප් රථයක් ඔවුන් සිටින ස්ථානය පසු කරගෙන ඉගිලෙන්නට විය.
"අපි යමුද එයාර් පෝට් පැත්තේ? " රුෂාන්ත ඇසුවේ සති තුනකට පමණ පෙර රථ ගාලට පැමිණි නාමල්ගෙනි.
"බෑ අය්යලා යන්න"
අසල වූ කඩයෙන් සිගරට් කිහිපයක් මිලට ගත් රුෂාන්ත ජයන්තගේ ත්‍රී රෝද රථයට ගොඩ වූ අතර, දෙදෙනා එයින් මීටර් දෙසිය පනහක් පමණ ඇතින් පාරට මායිම්ව ඉහල කඳු යාය තෙන් විහිදී ඇති පයිනස් කැලැව දෙසට පදවන්නට විය. පාරෙන් කැලැව දෙසට හරවා රථය පයිනස් ගසක් මුල නතර කළ ඔවුහු ප්‍රථමයෙන්ම විශාල ගසක් බලා එහි මුල සේදී යන්නට මුත්‍රා කලෝය, තවත් ගසක් මුල හිඳ ගත්තෝය. රුෂාන්ත කලිසමේ සාක්කුවෙන් එලියට ඇද ගත් ගංජා පැකට්ටුව ජයන්ත අතට දී ගෝල්ඩ් ලීෆ් පැකට්ටුවක ඇතුලත සියුම් කඩදාසි පටලය ගලවන්නට විය, ජයන්ත සිගරට් එකක් කඩා එහි දුම්කොළ සමග එකට එක අනුපාතයෙන් ගංජා මිශ්‍ර කළේය. මිශ්‍රණය, ගලවාගත් කඩදාසියේ ඔතා කේතුවක ආකාරයෙන් කුඩා සුරුට්ටුවක් සාදාගෙන පත්තු කර ගත්හ.
ඉහලට ගිය පොලිස් ජීප් රථය නැවත හරවාගෙන එන ගමන් මහා හඬින් තිරිංග යොදා ත්‍රී රෝද රථගාල ඉදිරියේ නතර කළේය. එහි රියදුරා සහ පිටුපස ආසනයේ සිටි දෙදෙනා නිල ඇඳුම් සහිතය. ඉදිරි අසුනේ සිටි අනෙක් නිලධාරියා සිවිල් ඇඳුමින් සැරසී සිටියේය. ඔහු රථයෙන් බැස ඇවිත්,
"රුෂාන්ත කෝ" යයි ඇසුවේ නාමල්ගෙනි.
"මම දන් නෑ සර් " නාමල් කීය
"එහෙනම් මේ රුෂාන්තගේ වීල් එක තියෙන්නේ "පොලිස් නිලධාරියා පැවසුයේ රුෂාන්තගේ ත්‍රී රෝද රථය නාමල්ට පෙන්වමිනි.
" කෝල් එකක් දීල අහපන් රුෂාන්ත ඉන්නේ කොහෙද කියල" නාමල් සාක්කුවෙන් ජංගම දුර කථනය එලියට ගන්නට කිහිප වරක් උත්සහා කරන්නට සිදු වුයේ ඔහුගේ දෑත් වෙව්ලන බැවිනි. අවසානයේ ඔහු රුෂන්තට කතා කළේය.
"කොහෙද රුෂාන්ත ඉන්නේ" පොලිස් නිලධාරියා නැවතත් නාමල්ගෙන් අසයි
"එයාර් පොර්ට් එකේ" නාමල් වෙව්ලන හඬින් පිළිතුරු දෙයි
"මොන එයාර් පොර්ට්ද යකෝ, අපි උඩට යන කොට මෙතන හිටපු එකා දැන් කොහොමද එයාර් පොර්ට් ගියේ, එන්න එපා තොපි අපිව තම්බන්න" කියා කිවේ අඩියක් ඉදිරියට තබා අතක්ද ඔසවමිනි. අවට සිටියවුන් දෑස් වසා ගත්හ, නමුත් ඔහු පහර එල්ල කලේ නැත.
"නෑ සර් අර අර පයිනස් එකේ"
"ආ එහෙම වරෙන්, අපි බබාල කියල හිතන්න එපා" කියමින් ජීප් රථයට නැග යන්නට ගියේය.
ජීප් රථය පයිනස් කැලැව අසල නතර කළේය. නාමල් තවමත් ජීප් රථය දෙස බල හිදින්නේ ගල් ගැසුනාක් මෙනි. එහිදීද එයින් එලියට බැස්සේ සිවිල් ඇඳුමින් සැරසුණු නිලධාරියා පමණි.ඔහු පයිනස් කැලැව දෙසට වේගයෙන් ඇවිදගෙන යන අයුරු නාමල් බලා සිටියේය.
සුරුට්ටුවෙන් පෙනහැල්ලට ඇද ගන්නා දුම ටික වෙලාවක් තබාගෙන දුම් දුලි සේ වාතයට මුසු කරමින් රුෂාන්ත සහ ජයන්ත තවමත් පයිනස් ගස යට හිදගෙන සිටී. පොලිස් නිලධාරියා පැමිණෙන්නේ ඔවුන්ගේ පිටුපසිනි. බිම ඇති වියලි කොළ පොඩි වන ශබ්ධය ඇසි දෙදෙනාම පිටු පස හැරී බලති. පොලිස් නිලධාරියා සිටින්නේ ඔවුන්ට මීටර් තුනක් පමණ ඇතිනි.
"ආ උඹල දෙන්නම මෙතන නේද?"
දෙදෙනාම එකවර නැගී සිටී.
"මම ගියා මන්ජුගේ කඩේට, මංජු හිටියේ නෑ, මන්ජුට කියපන් හෙට හවස ගෙස්ට් හවුස් එකේ පාටියක් තියෙනවා අලුත් ඕ අයි සී මහත්තයට, එකට බෝතල් පහකුයි, සිගරටුයි එවන්න කියල" පොලිස් නිලධාරියා එක හුස්මට කියාගෙන ගියේය.
"හරි සර් මම කියන්නම්"
"ආ මෙන්න මේවා තණමල්විල බඩු, ඊයේ අල්ලපුවා" පොලිස් නිලධාරියා කඩදාසියක එතු පාර්සලයක් රුෂාන්ත ට විසිකර අඳුරේ නොපෙනී ගියේය.
- ජානක ගුණතිලක
